Argentiski tango

Pretpostavlja se da vuče korene iz Španije ili Maroka. Pretpostavlja se da znači bubanj, grupni ples crnaca, zabavu ili ples u paru. Prema nekim teorijama, ime je posuđeno iz afro-kubanske riječi „tangana“ ili „tambor“. Na Kubi i u Brazilu se izraz pojavio početkom 19. veka, a označavao je solo ples kojeg su izvodile žene. Tek kasnije se počeo izvoditi u paru. Rodno mesto pravoga tanga je na zapadnoj obali La Plate, u Buenos Airesu, i zato tango imenujemo „Argentinski tango“. Priča tanga započinje s argentinskim gaučosima koji su odlazili u pune noćne klubove i molili lokalne devojke za ples. Budući da se nisu tuširali, devojke su kružile oko njih zabacujući glave unazad. Kako su gaučosi stalno jahali, pri čemu su kolena u savijenom položaju, taj položaj nogu su preneli i na ples. U argentinskom tangu se pokazuju suprotnosti muško-žensko, čvrsto-mekano, grubo-sentimentalno, a najčešće ga prati muzika violine, gitare, flaute i klavira. Zbog svog erotičnog karaktera je bio godinama zabranjen. Tango je počeo osvajati Evropu 1907. g., a prvi ga je preuzeo Pariz. U Americi ga je populizovao Rudolf Valentino. Englezi su 20-tih g. 20. veka argentinski tango pretvorili u standardni ples, čije su karakteristike trzaji (prvenstveno glavom), strastveni progresivni pokreti, nagla zakašnjenja i strogo odvajanje figura, nema dizanja i spuštanja. Izvodi se u 2/4 taktu, a naglasak je na prvom i trećem udarcu.Uprkos svim protivljenjima ,tango je trijufalno osvojio ceo svet.

Trackback URL: http://www.blog.rs/trackback.php?id=45705